شب های سرگشتگی

مردم شهر دلم مرده از این تنهایی
یک نفر نیست بگوید که مرا دارد دوست؟

خواهشا محض خدا از سر منت بزند
بانگ که قلب مرا در همه جا دارد دوست

یک نفر لطف کند مهر بورزد بر من 
دل من زخم شد از غصه دوا دارد دوست

گر چه دانم به گدا چیز گرانی ندهند
لحظه ای حرف خوشی قلب گدا دارد دوست

درد قرن است غم و غصه ی تنهایی ها
دل من مهر و وفا لطف و صفا دارد دوست

#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

مِن زمونِی بی وفا زخمِ فراوون دیده دلآشنا بیش از غریبهِ زخم کاری زَه وَ مواعتمادِ هر کسی کِردُم یه جوری زَه رکباعتمادل دردِ تحلِ بی قراری زَه وَ مودرد و دل کِردُم وُ دردُم فاش آوی آخرشدرد و دل کردن یه رنگِ تحلِ خواری زَه وَ موپروَرش دادُم تونهِ بِی عشق مِن آسینِ خومروز غم نیشی دلت هِی طحر ماری زَه وَ موقلبِ دوس و دشمنِ کِردی وَ حالُم شادِ شادمرحبا کهِ چشملت هِی دردِ باری زَه وَ مو#سهراب_عرب_زاده شب های سرگشتگی...

آن که آمد سخن از حالِ دلِ ما چیده
از فرستنده ی خود غصه ی دل را دیده

این یعنی که در این راه موفق شده ام
این یعنی چقدر توی خودش هی ر....

از حسادت دلِ آدم به سعادت نرسد
حسرتِ حال مرا خورده و هی پاشیده

آن که بر کار خودش فکر و تمرکز نکند
به سعادت نرسد با دلِ خود جنگیده

متمرکز نشو بر حسرت حالِ دگران
آب هر جا که بماند تَهِ آن گندیده

#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

تِیَم هر شو وَ در مونده، که شاید تِی مو وَرگردییه در صد اَر که وَرگردی، یه در صد سی مو دنیایههمیشه انتظارُم مو، همیشه سمتِ درتایُمهمیشه احتمال اییدُم، نفس تا سی مو اییایه هی نشهسُم غصه خردُممثله مُرده سی تو سردُممرهمی دَهسِت ندیدُمسی تمومِ زخم و دردُ شب های سرگشتگی...

عقرب تِیَلِت زه مِنه جونمتا صُب نیکشه دل مو گمونمپیت ایخره دل بعد تو هر شووابی نومه تو وردِ زبونم ای گُل مو خرابُمسی دل تو کبابُمتِی دل مو بیو توکمتر کُه عذابُم باز شو وَ در اومهجونُم وَ سر اومهقاصد مو که رهتهباز بی اثر اومه ایی سینه بدونِ تو خمارهتر شب های سرگشتگی...

یه دلُم ایگه'>ایگه بِره، یه دل دَم ایگه که بمونمو دلُم خینهِ وَ دهسِت، مِن دو راهی گیرُمنه پَسُم ایزنه وُ نه تِی مو ایمونه دلتمو وَ دهسِ دو دلیت، آخر یه شو ایمیرُم همنه پس زده قلبُممو کلو تو بیدُمتو بری وُ مو بمونُممثِ روز ایدیدُم آخرِ قصه ی ما روشن بیمو ک شب های سرگشتگی...

هر چی بینِ ما بیده تمومه'>تمومه، تمومه
عکسل تونه امشو دله مو ایکنه پاره
هر چی تونه بخشیدمه حالُم بدتر آوی
اِشکهسه دلم ایبو وَ دهسِ تو دوباره

مو عشقته نیخوم
رسمِ روزگاره
تا دیری و دوسی
دماره دل دراره

بِی رسمِ زمونه
دلُم ناسازگاره
خوم دیدمه ایی عشق
بلا سرم ایداره

تا روز قیومت دله مو تِی تو نیایه
ایدونه دلم قلبِ تو گُل یه بی وفایه
گَپ سرده تو هر شو دلمه ایکُنه داغون
عشق تو گُلم‌سی مو یه دردِ بی دوایه

#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

زندگی حتی اگر جز چاله و چاهی نبود
روشنایی هم اگر اندازه ی ماهی نبود

می روَم سمتِ هدف حتی اگر مشکل بُوَد
راه می سازد دلم حتی اگر راهی نبود

قصد من این است و این حتماً محقق می شود
لحظه ای هم زندگی جز جنگِ جانکاهی نبود

خواب را می گیرم از این چشم های زندگی
می روَم حتی اگر یک چُرت کوتاهی نبود

زندگی خوب است و شیرین است و هر جا می شود
جا به جا کن زندگی را آن چه می خواهی نبود

#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

فاصله ی انگشتَلُم جِی خالیه دهسَل تونهگوشه وَ گوشه ی اتاقُم قابَله عکسِل تونهیادگاری چشملِت تِی مو فقط دسمالیهجون و ایمونُم همیشه همدمه خَرسِل تونه دردِ دیری کُشتمهجونه سیری کُشتمهبی خیالی وِی دلومایی اسیری کُشتمه آخرش ایمیره دلوَ جونش هم سیره دلبِی شب های سرگشتگی...

‌چی از من دیده بودی تو
که اینجوری سر آوردی
یهو پاشیدی این عشقو
سرم اینجور در آوردی

که چشمام بی تو ابری شه
بیاد زانو توو آغوشم
چه کردم من، نمی دونم
که کردی تو فراموشم

یه وقتایی دلم میگه
خودت با دیگری بودی
که اینجوری منو با غم
همیشه سخت آزُردی

دلِ آدم یه وقتایی
که گرمِ دیگری باشه
توی هر رابطه باشه
اونو از هم می پاشه

تو پاشیدی منو از هم
منی که عاشقت هستم
دلو دریای خون کردی
دلی که به تو من بستم

#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

مونه تا ایبینی تو، سرته بالا ایگِری
بام وَ پوزی شو وُ رو، سیچه وَم ناراحتی
دل مونه کردی کلو، دل کلوم آواره یِ
بی تو آرامِش نداروم، بی تو مو یه ساعتی

عشقی که یه سر بو
درده سر ایی یاره
وَ آسمون عاشقیت
هی بلا ایی باره

خَرسَل مو وَ رو یَه
بی تو ، بی قراروم
سیلوم تِی دَر ایی ره
هر شو انتظاروم

خوت خو دونی حالمه، تیر کاری خردومه
مِی چه کرده قلبه مو، بِی مو گُل بد تا نکو
خوم خو دونوم دردته، سرد و سیری وَ دلوم
سردی وَت ایباره گُل، جونه خوت حاشا نکو

#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

عاشقی تعطیل، بسه دلتنگیبا خودم میگم، چرا میجنگیضربه ها خوردی، کافیه دیگهآخرش چی شد، اینهمه یکرنگی آدما امروز، همشون با همنمیخوان دیگه ، با وفایی روبا وفا بودن، سخته و تلخهنمیخوان باشه، همصدایی رو دیگه نایی نیس،واسه عشق بازیمن دیگه خستَم ،من دل آزردمم شب های سرگشتگی...

فکر می کرد دلم همدردی
گر نباشم پِیِ من می گردی

بی تو تا مرزِ جنون رفته دلم
تو قرارست که کی برگردی؟

مانده ام این که به گوشت خورده
چه بلایی به سرم آوردی؟

عشق بازیچه ی دستانِ تو بود
چقدر ها که تظاهر کردی

آخرِ قصه یِ ما روشن بود
رکب و دلهره و نامردی

#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...